Ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI) Τομά Γκομάρ, καλεί την Ευρώπη να αναπτύξει τη δική της στρατιωτική στρατηγική ενόψει της επιδείνωσης του οικονομικού κλίματος και της προοπτικής μιας πιθανής νίκης του Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία θα μπορούσε να αλλάξει τις διατλαντικές σχέσεις
Ο Γάλλος Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς, Τιερί Μπρετόν, κατά την διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Παρίσι, τόνισε την ανάγκη να αυξηθεί σημαντικά η ικανότητα παραγωγής αμυντικού εξοπλισμού στην ΕΕ και τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας ενός κοινού ευρωπαϊκού ταμείου με πόρους της τάξεως των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ευρωπαϊκή άμυνα.
Σημειώνεται ότι η ιδέα ενός νέου ταμείου 100 δισ. ευρώ για την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα κατατέθηκε και σε συνεδρίαση της πολιτικής ομάδας Renew του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετέχει το κόμμα του Γάλλου προέδρου Μακρόν, όπου υποστηρίχθηκε πως εάν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη της ΕΕ έφταναν το όριο του 2% του αφιερωμένου στην άμυνα ΑΕΠ που απαιτείται από το ΝΑΤΟ, αυτό θα προσέθετε 143 δισ. ευρώ σε ένα συνολικό κονδύλι περίπου 200 δισ. ευρώ σήμερα.
«Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό άλμα, καθώς κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να το κάνει μόνο του», υποστήριξε ο Μπρετόν, ο οποίος σημείωσε πως στις 27 Φεβρουαρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να παρουσιάσει τη νέα ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανική στρατηγική της και μέχρι τότε θα συναντήσει τους υπουργούς Άμυνας των “27” για να προσπαθήσει να τους συσπειρώσει στο σχέδιό του.
Η Ευρώπη να αναπτύξει τη δική της στρατιωτική στρατηγική
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (IFRI) Τομά Γκομάρ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Le Monde”, καλεί την Ευρώπη να αναπτύξει τη δική της στρατιωτική στρατηγική ενόψει της επιδείνωσης του οικονομικού κλίματος και της προοπτικής μιας πιθανής νίκης του Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία θα μπορούσε να αλλάξει τις διατλαντικές σχέσεις.
Όπως αναφέρει, το 2023 «οι Ευρωπαίοι ηγέτες αιφνιδιάστηκαν, παραδόξως, από την επιδείνωση του πολέμου στην Ουκρανία, αν και ήλπιζαν ότι θα τελείωνε, και την αναζωπύρωση του παλαιστινιακού ζητήματος, το οποίο είχαν παραμερίσει». Το 2024, συνεχίζει, θα μπορούσε να είναι και πάλι χρονιά πολέμων με παρενέργειες μεταξύ τριών μετώπων: της Μαύρης Θάλασσας, του Αραβοπερσικού Κόλπου και της Θάλασσας της Κίνας.
Τονίζει ακόμη ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησε σε στενότερη διατλαντική σχέση σε στρατιωτικό, οικονομικό, πολιτικό και ενεργειακό επίπεδο, αυξάνοντας την εξάρτηση της Ευρώπης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και ότι το 2025 οι Ευρωπαίοι μπορεί να αναγκαστούν να διαχειριστούν μόνοι αυτές τις κρίσεις σε μια πολύ επιδεινωμένη οικονομική κατάσταση.
«Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε μεμονωμένα τον πόλεμο στην Ουκρανία, ή τη σύγκρουση Ισραήλ – Χαμάς, ή τις αυξανόμενες εντάσεις στη Θάλασσα της Κίνας, ή τον κατακερματισμό του Σαχέλ. Όλες αυτές οι κρίσεις συνδέονται με παρενέργειες και μια ανακατανομή ισχύος εις βάρος των Ευρωπαίων» επισημαίνει ο Γάλλος αναλυτής.
Ερωτηθείς τέλος ποιος επωφελήθηκε από τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου ο Γκομάρ απαντά «το Ιράν και η Ρωσία, που ενίσχυσαν τους δεσμούς τους. Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν θέλει πυρηνικά όπλα, με οποιοδήποτε κόστος, και να διακόψει την προσέγγιση μεταξύ του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Όσο για τη Ρωσία, έχει έρθει πιο κοντά στη Χαμάς, εις βάρος του Ισραήλ, προκειμένου να αναδείξει τα ” δυο μέτρα και σταθμά” για τα οποία επικρίνει συνεχώς τη Δύση».