Μπερδεμένοι είναι κάθε χρόνο τέτοια μέρα οι πιστοί σχετικά με το πέρας της νηστείας της Μεγάλης Εβδομάδος με συνέπεια κάποιοι να θεωρούν ότι αυτή λήγει με την λεγόμενη «Πρώτη Ανάσταση» το Μεγάλο Σάββατο το πρωί.
Ωστόσο κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά αντιθέτως ο Μεγάλο Σάββατο είναι το μόνο Σάββατο όλου του έτους κατά το οποίο τηρούμε αυστηρή άλαδη νηστεία, καθώς ο Χριστός, σύμφωνα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας βρίσκεται στον Άδη.
Η νηστεία δεν λήγει με το «Χριστός Ανέστη» της δωδεκάτης νυκτερινής, καθώς η Ανάσταση στη συνείδηση της Εκκλησίας συνδέεται με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Η «Πρώτη Ανάσταση» είναι ο εσπερινός της εορτής της Ανάστασης, που τελείται στους ναούς το πρωί του Σαββάτου. Με απλά λόγια αποτελεί την έναρξη της εορτής και όχι την ολοκλήρωσή της.
Όσοι τηρούν την νηστεία θα πρέπει να καταναλώσουν τα δέοντα πανηγυρικά μετά την επίσημη Θεία Λειτουργία της εορτής, δηλαδή τα ξημερώματα της Κυριακής.
Η μοναδική έννοια «Πρώτης Ανάστασης» που υφίσταται στην Ορθόδοξη Θεολογία, είναι αυτή που προκύπτει από το εδάφιο 20:6 της Αποκάλυψης Ιωάννου:
“Μακάριος και άγιος είναι εκείνος που θα πάρει μέρος στην ανάσταση την πρώτη”